Disa nga këta tregues janë të përcaktuar klinikisht, ndërsa të tjerët mund të përkufizohen si social, por duhet të merren parasysh të dy llojet e treguesve.
Një numër i madh ekspertësh që janë të përfshirë në hartimin e udhëzimeve të tilla dhe si arsye kryesore për përdorimin e tyre përmendin faktin e përdorimit të udhëzimeve nga vetë mjekët, të cilët do t’i ndihmonin në raste të veçanta:
- kur përdoren terapi konservatore ose kirurgjikale para se të kuptohen rreziqet, përfitimet ose opsionet e mundshme të pacientëve,
- ndërsa mjekët e tjerë mund të përdorin udhëzimet në procesin e vendimmarrjes se çfarë ilaçi duhet të përshkruhet për pacientin.